به گزارش مجله خبری نگار، همیشه به طنز شنیدهایم که ژاپنیها از همه چیز برق تولید میکنند، اما این گزاره به ظاهر طنز تا حد زیادی واقعیت دارد و فقط منحصر به ژاپنیها هم نیست. راههای معمول تولید برق استفاده از نور خورشید، باد، نیروی آب یا انرژی هستهای است. با این حال، جدای از این گزینهها راههای جایگزین بسیاری برای تولید برق وجود دارد. برخی از این راهها که از جدیدترین تحقیقات بهدست آمده است واقعاً شگفتانگیز هستند.
وقتی حرکت میکنیم انرژی تولید میکنیم، بهویژه انرژی جنبشی. در ژاپن یک استارتآپ به نام Soundpower Corporation در حال بهرهبرداری از یک منبع انرژی جدید است که هم برق تولید میکند و هم امیدوار است در مقابله با گرمایش جهانی نقش داشته باشد. محصول شاخص این شرکت، کفپوشی است که با تبدیل فشار فیزیکی به الکتریسیته کار میکند و دارای طیف گستردهای از کاربردهای بالقوه است. بخشی از جذابیت این دستگاه عدمانتشار گازهای گلخانهای است. این محصول از کاشیهایی تشکیل شده است که ارتعاشات ناشی از عبور افراد یا خودروها را به برق تبدیل میکند. درون هر کاشی یک ماده کریستالی به نام عنصر پیزوالکتریک وجود دارد. هنگامی که فشار خارجی روی این عناصر وارد میشود، عملیات الکتریکی رخ میدهد و یک پتانسیل الکتریکی متناسب با مقدار نیروی اعمال شده ایجاد میکند.
یک شرکت حملونقل سوئدی سیستمی برای استفاده از گرمای بدن و کاهش هزینههای انرژی با استفاده از مبدلهای حرارتی در سیستمهای تهویه قطار ابداع کرده است. برای انجام این کار، سیستمهای تهویه حرارت بدن را به آب گرم تبدیل میکنند، سپس از آب گرم برای گرم نگهداشتن مسافران و کارکنان استفاده میشود. همچنین تحقیقاتی در مورد نحوه استفاده از عرق بدن برای شارژ مجدد وسایل الکترونیکی مانند تلفن همراه و تبلت انجام شده و حتی استانداردی برای آن ایجاد شده است.
البته همچنین میتوانیم از مزایای پدال زدن برای اتصال دوچرخه (ترجیحاً ثابت) به ژنراتور استفاده کنیم و با برق تولید شده از پدال زدن، برق وسایل کوچک و وسایل الکترونیکی را تامین کنیم. به این ترتیب قدرتی که از دوچرخهسواری بهدست میآوریم فقط انرژی فعالیت بدنی نیست. در واقع، نیروی انسانی که یک دوچرخه را به حرکت در میآورد، میتواند انرژیای تولید کند که به اندازه ۱۰۰ وات در ساعت تبدیل شود.
موجودات موسوم به ژلی فیش یا چتر دریایی درخشان در تاریکی حاوی مواد لازم برای ساخت نوع جدیدی از باتری هستند. یک پروتئین فلورسنت سبز، معروف به GFP، منشأ تولید درخشش در این موجودات است. تیمی از دانشگاه صنعتی چالمرز در گوتنبرگ سوئد، قطرهای از GFP را روی الکترودهای آلومینیومی و سپس آن را در معرض نور فرابنفش قرار دادند و به پروتئین اجازه دادند الکترون آزاد کند. از این پروتئینها برای ساخت پیل سوختی بیولوژیکی استفاده شده است که بدون منبع انرژی خارجی برق تولید میکند.
پیاز علاوه بر اینکه اشک ما را در میآورد، اما آب آن را میتوان با تبدیل به متان برای تولید برق استفاده کرد. این چیزی است که در حال عملی شدن است. این روش بهطور خاص توسط یک عمدهفروش پیاز در کالیفرنیا ابداع شده که با استفاده از این تکنیک بیش از نیم میلیون دلار در قبض انرژی خود صرفهجویی کرده است.
تولید برق از زباله را شاید دیگر نتوان از جمله روشهای عجیب و یا خیلی جدید برای تولید انرژی تلقی کرد. چرا که در حال حاضر نیروگاههای برق زباله سوز حتی در داخل کشور ما نیز مورد استفاده قرار گرفته اند. اما بازهم نمیتوان گفت که این مورد، از جمله موارد غیر معمول استفاده شده برای تولید انرژی تجدیدپذیر نیست.
پس در این مقاله به آن میپردازیم. بر اساس مطالعات انجام شده هر شهروند امریکایی در سال ۱۶۰۹ پوند برابر با ۷۲۹ کیلوگرم زباله تولید میکند. در استرالیا نیز سالانه ۲۱ میلیون تن زباله به محل دفن زبالهها منتقل میشود. اما برای حل معضل تولید این میزان زباله و همچنین دسترسی به انرژی تجدیدپذیر، یک راهحل دوسویه و یک تیر دو نشان، استفاده از نیروگاههای زبالهسوز و تولید برق به وسیله سوزاندن زبالهها میباشد. در نتیجۀ این کار مثبت، این انبوه زباله به جای دفن شدن در دل زمین و صرف هزینههای این کار بدون ثمر که تنها برای خلاص شدن از شر زبالهها صورت میگیرد، سوزانده شده و برای تولید برق استفاده میشوند.
این ایده شاید بتواند یکی از بهترین ایدههای این لیست باشد.
میزان صرفه جویی و هدر ندادن هیچ چیز، با هدف تولید انرژی در انگلیس، فراتر از این حرفها است. محققان انگلیسی در پژوهشهایی نوین در راستای تجدیدپذیر کردن انرژی مصرفی شان، اقدام به مایه گذاشتن از اجساد رفتگان مرحومشان کردهاند و با سوزاندن اموات، برق مورد نیاز خیلی مصارف را تامین مینمایند.
آیا میدانستید سوزاندن تنها ۱ جسد میتواند برق ۱۵۰۰ تلویزیون را تامین نماید؟ آیا شما هم از تماشای تلویزیون در انگلستان احساس عذاب وجدان میکنید؟
در حال حاضر نزدیک به ۸۰ درصد از اجساد مردگان سوزانده میشود و به انرژی تبدیل میگردد. خوب یا بد بودن این امر به اعتقادات شخصی ملتها بر میگردد. به نظر شما این ایده کاری صحیح است؟ چه مزایا و چه معایبی همراه آن است؟
گلاب به روی تان! بله، در انگلیس خلاقیتها در تولید برق تجدیدپذیر به قدری بالا رفته و میزان اعتقاد به صرفهجویی آنقدر شدید شده که دیگر از خیر هیچ چیز برای تولید برق نمیگذرند.
از روش تولید برق پاک تجدیدپذیر با استفاده از مدفوع (واقعا هم تجدیدپذیر است، اما آیا میتوان اسم این برق را برق پاک نام نهاد؟) که به روش “بیوگاز” معروف است، در حال حاضر در دوهزار خانه شیک و نوساز در منطقه کینگستون لندن استفاده میشود.
روش تولید انرژی با استفاده از ادرار نیز به نام “پیل سوختی میکروبی” مشهور است و در سال جاری قرار است به بوته آزمایش گذاشته شود تا مشخص شود که آیا این روش واقعا توانایی تامین انرژی قابل قبولی را دارد یا خیر.
در هلند که همیشه در زمینه تولید و بهره گیری از انرژیهای نو پیشتاز و نوآورانه عمل کرده و سابقه ساخت انواع ماشین، کشتی و جاده خورشیدی را نیز دارد، اخیراً یک تدبیر تجدیدپذیر جذابتر به کار گرفته شده است.
در این ایده، موزاییکهای کف خانه و معابر به نوعی هوشمند بوده و توانایی تبدیل انرژی گامهای گذاشته شده بر روی آنها را به برق دارند. در حال حاضر در متروی لندن از این موزاییکهای هوشمند بهره گیری میشود با استفاده از انرژی تولیدی آنها برق روشنایی و تابلوهای تبلیغاتی تامین میشود.
اگر چند عدد از این موزاییکها را کف آشپزخانه مان قرار دهیم، اقدامات جالبی میتوان برای تامین برق وسایلی مثل چای ساز، قهوه ساز، ماشین ظرفشویی و … انجام داد. نه؟ تازه مقدار زیادی هم کالری میسوزانیم. عالی نیست؟
قطعا وقتی که دربارۀ روش استفاده از مدفوع برای تولید برق صحبت کردیم، در این مرحله نباید متحمل تعجب زیادی شوید. این روش نیز مانند روش بیوگاز عمل میکند و تبدیل این فضلهها به گاز، برای تولید برق مورد استفاده قرار میگیرد. با به کار گیری این پروژه، برق مورد نیاز ۱۰۰ هزار خانه تامین شده است و از انتشار دی اکسید کربن ناشی از ۶۵۰ هزار خودرو در جادههای آمریکا جلوگیری شده است.
به عنوان تیر خلاص میتوان از روش استفاده از شکر برای تولید برق نام برد. امکان تبدیل کردن شکر به گاز هیدروژن وجود دارد و گاز هیدروژن نیز میتواند برق تولید کند. به همین شیرینی! امروز ۹۵ درصد از کل میزان هیدروژن از سوختهای فسیلی تولید میشود، اما بررسیها برای پیدا کردن منابع تجدیدپذیر هیدروژن ادامه دارد و شکر نیز یکی از این منابع هیدروژن میباشد. به نظرتان شکر با تمام مضراتی که درباره اش شنیده ایم، میتواند به شکل دیگری به بشریت خدمت کند؟
تمامی این روش ها، در کنار طرفداران خاص خودش، مخالفانی نیز دارند. بسیاری بر این باورند که بهتر است به جای سرمایه گذاری بر روی تولید انرژی از این روشهای عجیب و غریب، زمان و هزینه صرف روشهای تجدیدپذیر طبیعی مانند تولید برق از انرژی خورشیدی، انرژی برقآبی، انرژی زمینگرمایی و بادی بشود. نظر شما چیست؟